((به نام آنکه ... را آفرید)) 

به خدا غنچه شادی بودم 

دست عشق آمد و از شاخم چید 

شعله آه شدم صد افسوس 

که لبم باز به آن لب نرسید  

. 

. 

. 

 عاقبت بند سفر پایم بست 

 می روم خنده به لب خونین دل 

می روم از دل من دست بر دار 

ای امید عبث بی حاصل  

. 

. 

. 

دوستت دارم